Jak to jest być blondynką?

Jestem czerwona ze wstydu jak.... mak. Okazało się, że jestem blondynką, choć nie jestem blondynką. A teraz będą przeprosiny:
1.
Kochany bloggerze,
przepraszam, że źle o bloggerze myślałam i mówiłam. Rozumiem, że wołanie o pomoc wysyłane przez blondynkę należy ignorować. Zwłaszcza, jeśli wcale nie straciła bloga, a tylko tak jej się wydaje.

2.
Kochani Szanowni Czytacze,
przepraszam, że wprowadziłam Was w błąd, naciągając na nienależne wyrazy współczucia. Otóż, ja blondynka-nieblondynka, wcale nie straciłam bloga, tylko ZAPOMNIAŁAM z jakiego konta google do niego się logowałam :((( !!!!
Wybaczcie... Teraz możecie mi współczuć głupoty :(

Teraz będą podziękowania:

Drogi Tetryku56,

bardzo Ci dziękuję za zaoferowanie pomocy w rozwiązaniu problemu utraconego dostępu do bloga Talent w Rękach. Dziękuję również za Twoją intuicje, że i ja mogę być informatyczną blondynką. I za tę genialną podpowiedź: Wybacz głupie pytanie, ale czy pamiętasz, że tamten blog miałaś zarejestrowany na innym koncie?

Ha, ha. ha i hura! Odzyskałam blog Talent w Rękach! 

Czy wiecie jak się czuje człowiek, który odzyskał coś czego w ogóle nie stracił? Taki człowiek jest szczęśliwy:)

P.S.
Przepraszam wszystkie blondynki, za nadużywanie słowa "blondynka" w kontekście własnej głupoty.