Polska wreszcie

... czyli radość z wolności.

Odziedziczyłam w spadku po dziadku Janie Rychłowskim orła w koronie. Jest najważniejszą ozdobą srebrnej papierośnicy. A ta papierośnica jest dowodem miłości i przyjaźni, na które przyszedł czas wtedy w 1918. Ale najważniejszy jest orzeł, królewski i majestatyczny, z dumnie wzniesioną głową. Na głowie korona z czerwonej emalii zwieńczona krzyżem. Jest odmienny od tych, które rozpościerają skrzydła zrywając się do lotu. Ten ma opuszczone skrzydła i skrywa tajemnicę. Skrzydła orała otaczają biało czerwone, owalne pole z inicjałami PL, rzymską cyfrą II i dwiema datami: 1518 i 1918.

Zagadkowe? 

Rzymskie II to zapewne II Rzeczpospolita. Rok 1918 to oczywiście najważniejsza data w sercu mego dziadka. Polska odzyskała niepodległość, powróciła na mapę Europy jako państwo i zakwitła radością ogromną w sercach ówczesnych Polaków. A rok 1518 tłumaczy skąd te dwie litery P i L. Otóż 26 lipca 1518 roku podczas trwania wojny polsko-moskiewskiej sprzymierzone wojska polsko-litewskie rozbiły Rosjan w bitwie pod Połockiem. Spleciono ze sobą po raz kolejny w monogram litery P – jak Polska i L – jak Litwa. W roku 1918 wielu Polaków wierzyło, że odrodzenie Polski oznacza powrót w dawne granice Rzeczpospolitej.

Na dziadkowej srebrnej papierośnicy, zaśniedziałej, pokrytej patyną, są złote wspomnienia przyjaźni zatrzymane w imionach Janki, Leopolda i Stefana, z którym przyjaźń przetrwa długie lata. Są tajemnicze monogramy nieznanych mi osób, JK, NK i R, od którego odpadło imię. Jest złota cyfra 3 i kolejny orzeł. 

Jest też jakiś herb – nie umiem go rozszyfrować.

We wnętrzu tego ciężkiego pudełka na papierosy znajduję dowód miłości. Mój dziadek Jan był przystojnym facetem i kobiety lgnęły do niego, a i on od nich nie stronił. „Kochanemu Jaśkowi na pamiątkę Zuzia. 1918”. Jaka była ta Zuzanna i co się stało z tą miłością? Nie wiem.
Mój dziadek miał wtedy dopiero 21 lat i za sobą pierwszą swoją Wielką Wojnę, o czym pisałam w notce Trudny krok w dorosłość.

Dla nich wtedy w 1918 roku życie otwierało się w nowej perspektywie wolnej Ojczyzny. Z nadziejami na wszystko, czego żyjąc pod butem zaborców nie mogli doświadczać: na wolność, honor i wiarę, na dumę z Polski, na miłość, przyjaźń i radość. Tamten rok przyniósł też odpowiedzialność za ten kruchy dar wolności i zobowiązanie patriotyzmu, obowiązek służby dla Polski.

Dostałam w spadku po dziadku srebrną papierośnicę z orłem w koronie, dostałam wolną Polskę i miłość do Niej.

Jan Rychłowski - polski żołnierz.
Polska to miłość, to obowiązek. Dla tamtego pokolenia
to było oczywiste.

Zapraszam do lektury:
.Trudny krok w dorosłość
.Jedyny taki Dziadziuś
.Rosja, ale czemu?