Przyszło mi z wiekiem

... czyli feeria barw:)

Kiedy byłam młodsza, tak jakoś do połowy lat czterdziesiątych miałam ulubione kolory. Wybierałam raczej brązy, szarości, zgniłe zielenie, czasem z dodatkiem miodowym. Zdarzało mi się ożywiać czarny czerwienią. Nie lubiłam i zupełnie eliminowałam z życia niebieskości, z wyjątkiem indygo w dżinsach. Nie cierpiałam też różowości pod żadną postacią, ani fioletów, ani cytrynowych żółtek, ani pomarańczowych oranży. No, może w letnich sukienkach miałam więcej swobody w wyborze kolorów, chociaż opalacz też miałam czarno-biały. 

I coś się ze mną stało dziwnego przed 50-tką. Jakbym otworzyła duszę i ciało na  kolory. Nie ma już „nie lubię”. Wszystkie mi się podobają, a największą sympatię wzbudzają te intensywne, wyraziste, papuzie, tęczowe. Turkusy, kobalty, szafiry, błękity paryskie, amaranty, fuksje, róże wcale nie pudrowe. I liliowe i wrzosowe i fioletowe. I żółcienie wszelkich odcieni i pomarańczki soczyste i świeże, chrupiące zielenie. Po prostu mniam :)

Odbieram to tak, jakby mi się poszerzyła tolerancja i zgoda na rzeczy, na które kiedyś bym sobie nie pozwoliła. Mam 54 lata i nikt mi nie zabroni :) Ostatnio chodziły za mną turkusy i w nich się zanurzyłam.

A do tego ta wiosna, barwna, świeża, pachnąca, karmiąca nową energią. 

I to lotnisko z łanem rzepaku i zieloną łąką. I żółte samoloty na tle błękitnego nieba.

Ech, kocham cię życie :)

P.S. Niech no ja tylko doczekam emerytury, to zostanę najbardziej kolorową emerytką Warszawy :)))

Właśnie skończyłam niebiańską, szydełkową chustę:)

Turkusowa modelka na ogonie Tiger Moth`a

Piękny Harward :)

Chusta powstała dla ocieplenia mojego szalonego
morskiego wdzianka.

To oczywiście moje DIY bluzy z SH za 10 zeta.
Kaptur zrobiłam obcinając rękawy.
Ta technika szydełkowania to free form crochet.

Może nie jestem stała w kolorowych uczuciach, bo już chodzą za mną takie.
Oj, będzie szalochusta, czyli szalona chustka :)

Posyłam Wam Kochani żółto-niebieskie uśmiechy :))) I dziękuję, że jesteście...